Sempre hai flores para aqueles que queren velas ** Roteiros culturais con Bidueiro ** Participa ** Imos coñecer para protexer ** Sendeirismo ambiental con Bidueiro ** Imos gozar ** Implícate ** Terás novos amigos ** Buscabas un sitio así e acábalo de atopar ** Benvid@ a Bidueiro **

xoves, 28 de setembro de 2017

Bidueiro no Pequeno Tibet



O domingo 8 de outubro faremos a ruta de sendeirismo "O Pequeno Nepal" ou "Pequeno Tibet" no concello de Arcos de Valdevez (Portugal).

Sairemos as 09:00 h. en vehículos particulares desde Vigo.

É unha ruta de dificultade media e con unha distancia aproximada de 13 km. En algúns tramos haberá desniveis que superaremos paseniñamente. Completaremos o percorrido ao longo de toda a xornada, a modiño pero dentro dos horarios previstos.
O camiño non ten maior dificultade, salvo o desnivel de algún tramo.
O noso percorrido terá un pouco de todo, zonas altas con espectaculares vistas, corredoiras e antigos camiños empedrados, paseo polas beiras do río Vez, moitos chozos e moitas vacas cachenas. 
Coñeceremos algunhas das aldeas máis antigas de Portugal, entre elas Sistelo e Tabarca.
Hai que levar a comida e a bebida na mochila, botas ou calzado axeitado para camiñar por carreiros, roupa de abrigo e impermeable según climatoloxía.
Coma sempre, recomendamos levar roupa e calzado para deixar nos coches ou autobús, por si foxe necesario utilizala ao finalizar a camiñada.

O máis importante, ter ganas de gozar dunha xornada na natureza e de compartir a experiencia coa familia e amigos.

Se vos gusta a proposta, consultade calquera dúbida e inscribirvos na Asociación. 
Non agardes a última hora, así poderemos organizar mellor a actividade. 

 Comparte coa familia e amigos as propostas de Bidueiro.

Ven gozar con Bidueiro, seremos os teus amigos!


Importante para todas as rutas de sendeirismo con Bidueiro:

As saidas e rutas de Bidueiro son para gozar, coñecer, relacionarse, aprender, divulgar, protexer e colaborar.

Para as rutas de sendeirismo debemos de estar mínimamente afeitos a camiñar e que nos guste facelo en contornas naturais, vamos, que case todos podemos participar.

Maioritariamente nosas saídas de sendeirísmo son de dificultade Media-Baixa ou Media, e moi excepcionalmente de dificultade Media-Alta sen chegar núnca a dificultade Alta. Facemos percorridos na procura do interese natural, cultural ou social. Por norma camiñamos a un ritmo normal e sen presas, porque non nos gusta ir a correr, pero o que sí nos gusta e procurar respetar os horarios e pensar en todos. Igualmente, procuramos non facer rutas de máis de 20 km. sendo a gran maioria de entre 12 e 16 km. (loxicamente a orografía do terreo e o desnivel acumulado influen moitísimo en que as poidamos facer máis cortas ou máis longas), evitando na medida do posible grandes desniveis ou dificultades técnicas de calquera tipo, salvo algún caso moi puntual que polo seu interese especial fagao imprescindible, o que se comunicaría previamente.

Debemos adaptarnos e respetar as particularidades do grupo de participantes, así como as indicacións dos persoas responsables da actividade según o caso; directivos, monitores, guías ou calquera outro colaborador na mesma.

Ao longo dos percorridos indicaráse os lugares máis axeitados para facer as paradas que sexan precisas; descansar, comer, visitas, etc. O ritmo da camiñada e normal e sen presas, sempre dentro dos horarios estimados previamente para toda a xornada, que para non verse alterados debemos respetar.

As saídas poderanse suspender en calquera momento, por motivos organizativos, climatolóxicos ou por calquera outro imprevisto, sempre co obxetivo de garantir a seguridade dos participantes, ben sexa antes de dar comenzo ou no transcurso da mesma. En caso de cancelación previa das actividades, comunicarase telefónicamente ás persoas inscritas. 

Aconsellamos leer detidamente todas as recomendación e normas sobre as actividades da Asociación Cultural Bidueiro, en particular sobre as rutas de sendeirimso. Ante calquera tipo de dubida sobre este particular, agardamos que fagades sen compromiso todas as consultas que consideredes precisas, así mesmo calquera suxerencia será ben recibida buscando sempre o mellor para todos.








xoves, 21 de setembro de 2017

Cerdedo: Partituras que iluminaron un siglo

Partituras que iluminaron un siglo

Cerdedo fue entre 1850 y 1950 una floreciente cantera de músicos populares


Integrantes de la banda La Unión, de Cerdedo, a finales de los años cuarenta.
"Pontevedra, de Lalín para abajo, no sabe celebrar una fiesta sin una o dos bandas de música", dejó escrito el intelectual Enrique Alvarellos Iglesias en Las bandas de música de Galicia (1986). Desde que, en el siglo XIX, el nacimiento de las bandas de música civiles, aunque uniformadas y dispuestas en desfiles como las primigenias militares, invitó a las clases populares a disfrutar de la música, los linajes más célebres de instrumentistas, maestros y compositores de esta tierra están enraizados en las comarcas de Deza y O Condado, con Lalín y Ponteareas como epicentros. Pero no son los únicos.
Hace siete años que Manuel Campos Toimil (Cerdedo, 1965) se adentró en la tarea de inventariar casi un siglo de inusitado esplendor musical protagonizado por sus vecinos. Investigador y profesor de Farmacología en la Universidade de Santiago y músico integrante de la Asociación Cultural Os Abrentes, Campos echó mano de sus pautas de trabajo habituales, que tienen que ver con el rigor y el análisis, para desbrozar un terreno colindante con su biografía y sus intereses personales. "Es una historia impresionante que estaba a punto de quedarse en el olvido", razona, a sabiendas de haber aprovechado la última oportunidad para recoger testimonios y recuerdos perdidos para siempre.
Junto con otros dos miembros de Os Abrentes, Xosé Luís y Rubén Troitiño, se lanzó a entrevistar a sus mayores, algunos centenarios y a estas alturas muchos de ellos ya desaparecidos, y a bucear en los archivos oficiales de la comarca de Terra de Montes y en arcones llenos de papeles y fotografías a los que nadie prestaba atención dentro de casas repartidas por las ocho parroquias de Cerdedo.
Y en un ayuntamiento de poco más de 2.000 habitantes en la actualidad, consiguieron documentar, desde mediados del siglo XIX hasta mediados del XX, 140 músicos y diversas escuelas o academias, cuatro bandas (la Banda Popular de Cerdedo, que completó un siglo de existencia; la Banda de Cavenca, dirigida por el mestre Ramón Lavandeira; la Banda de Francisco Cerdeira; y la creada por el hijo de Ramón, Xerardo Lavandeira), tres agrupaciones coincidentes en el primer cuarto del siglo XX (Cerdedo, Cavenca y Cerdeira y sus correspondientes academias) y 11 directores.
Es la síntesis del libro As bandas de música de Cerdedo, que acaba de ser editado por Os Abrentes en colaboración con el Concello de Cerdedo y en el que se mide la dimensión de una actividad que suponía un sobresueldo, valioso aunque inestable, para labradores, herreros, sastres o panaderos.
Campos destaca, casi sobre cualquier otro aspecto, la calidad de la formación de los músicos cerdedenses, que aprendían en las escuelas fundadas por las propias bandas, que se aseguraban así la cantera, y a las que muchos padres enviaban a sus hijos como entretenimiento. "Funcionaron como auténticos conservatorios populares, enseñaban solfeo e instrumentos con nociones profundas de música", detalla.
De modo que, no solo las bandas eran requeridas en muchos puntos de la comarca o de ayuntamientos ourensanos limítrofes, sino que músicos como Bernardino Cachafeiro, a finales del siglo XIX, o Manuel García, poco antes del comienzo de la Guerra Civil, fueron llamados a fundar bandas en otros municipios de la provincia, como Campo Lameiro o A Cañiza. Hubo algunos compositores, como Constantino Paz, músicos acreditados en el Cuerpo Nacional de Directores de Bandas, creado en 1932, como Francisco Cerdeira, y personas a quienes la música le siguió proporcionando un empleo en la emigración: hasta los años 70, uno de los trompetistas de la Banda Municipal de la ciudad venezolana de San Carlos fue Manuel Lavandeira, la tercera generación de una saga.
El éxodo masivo a América en la década de los 50 está entre los motivos de la desaparición de las bandas en un lugar en el que todavía hay gente mayor que se sitúa detrás de los músicos cuando hay concierto para verles las partituras. Campos considera determinante el cambio de gustos: "En los 50, la música de banda comenzó a perder adeptos, las orquestinas conectaban mejor con las nuevas demandas y fueron ganando espacio en las fiestas populares".
"Éramos tantos los músicos que podíamos dividir la banda para tocar en varias fiestas el mismo día", recuerda Pepe Iglesias, también músico de estirpe y clarinetista de la Banda de Cerdedo bajo la batuta de Xosé Benito García. Iglesias aún puede evocar el día en el que el director de la banda llegó de la cercana Vichocuntín tirando tan solo de las vacas. "Venía por el camino escribiendo una solfa en un papel y, con la concentración, se había dejado atrás el carro".
Fonte: www.elpais.com
Autor: Teresa Cuiñas
10/12/2010


martes, 19 de setembro de 2017

Bidueiro no tempo


Bidueiro no Tempo. 
Marismas de Salcidos (A Guarda)


VI Semana de Custodia do Territorio nas Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo

VI Semana de Custodia do Territorio nas Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo, organizada conxuntamente entre a Asociación de Desenvolvemento Rural Mariñas-Betanzos e Fragas do Mandeo.


Co obxectivo de fomentar as iniciativas de protección do territorio, a Asociación de Desenvolvemento Rural Mari- ñas–Betanzos, xunto coa Fundación Fragas do Mandeo, organiza a VI Semana de Custodia do Territorio nas Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo, na que se desenvolverán conferencias e accións de voluntariado ambiental. Esta sexta edición ten como eixo a necesidade de conservar o noso litoral mediante a custodia e o apadriñamento. Pero para conservar é preciso coñecer. Expertos procedentes de distintos ámbitos e organismos explicarannos as singularidades da flora que medra nas dunas das nosas praias e a importancia ecolóxica das praderías mariñas da nosa ría. Salientarán o impacto que ten nelas a presión humana directa, para rematar describíndonos o grave problema que causan nos seres mariños os plásticos que traen as correntes oceánicas ou son vertidos irresponsablemente na nosa costa. Fragas do Mandeo é unha entidade de custodia do territorio non gobernamental e non lucrativa. Ten creado o fondo de conservación da natureza da comarca de As Mariñas, que lle permite adquirir fincas de interese ambiental para a protección a perpetuidade dos hábitats naturais. Deste xeito, coida da paisaxe e dos bosques, asegurando un futuro para as especies de animais e plantas que conforman a biodiversidade destes ecosistemas. A Asociación de Desenvolvemento Rural Mariñas– Betanzos é unha organización sen ánimo de lucro constituída no ano 2008 coa finalidade de agrupar ás entidades interesadas en promover o desenvolvemento rural no territorio das Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo. Xestiona actualmente o Programa LEADER 2014-2020 e acadou no ano 2013 a declaración de reserva da biosfera para a comarca.

É tamén podedes participar na IV Eco-regata Ría de Betanzos.


xoves, 14 de setembro de 2017

O Río da Montaña Máxica



O Río da Montaña Máxica


O domingo 24 de setembro faremos a ruta de sendeirismo "O Río da Montaña Máxica" que é unha combinación de varias rutas realizada por Bidueiro para a ocasión, conseguindo que o percorrido sexa máis doado, bonito e con moito máis interese natural, cultural e patrimonial.

Sairemos as 09:00 h. en vehículos particulares desde a rúa Vázquez Varela nº 56 de Vigo, detrás do antigo hospital Xeral e preto da praza de Sta. Rita.

Ruta de dificultade media. Distancia aproximada do percorrido 16 Km. (Para facer ao longo de toda a xornada).


Camiñaremos polo concello de Cerdedo, visitando o centro do pobo e lugares de interese.



Teremos toda unha xornada de natureza no interior da provincia de Pontevedra.


Percorreremos historicos camiños de arrieiros, disfrutaremos nas beiras do río Lerez e Seixo cos seus afluintes e vellos muiños, coñeceremos aldeas esquecidas nas saias da Serra do Cando que resistense ao paso do tempo, así como os lugares onde viviu a sua infancia Frei Martín Sarmiento.


Hai que levar a comida e bebida na mochila, calzado para camiñar por carreiros, roupa de abrigo e impermeable según climatoloxía, e tamén e o máis importante, ter ganas de gozar dunha xornada na natureza e de compartir a experiencia con compañeiros facendo amigos.


Coñeceremos lugares especiais ...


...por algo e o río da Montaña Máxica.


Se estamos atentos seguro que poderemos ver exemplares de fauna salvaxe.
E claro que tamén hai algunhas vacas, pero estas son ganadería VIP, das de antes por aquí case non quedan.


Qué vos parece a saída?

Se vos gusta, informarvos e inscribirvos na Asociación. Non agardes a última hora, así poderemos organizar mellor.



Colabora e comparte con amigos as propostas da A.C.Bidueiro
Importante a ter en conta en calquera ruta de sendeirismo con Bidueiro:
As saidas e rutas de Bidueiro son para gozar, coñecer, relacionarse, aprender, divulgar, protexer e colaborar.
Para as rutas de sendeirismo debemos de estar mínimamente afeitos a camiñar e que nos guste facelo en contornas naturais, vamos, que case todos podemos participar.
Maioritariamente nosas saídas de sendeirísmo son de dificultade Media-Baixa, nalgún caso de dificultade Media e moi excepcionalmente de dificultade Media-Alta sen chegar núnca a dificultade Alta. Facemos percorridos na procura do interese natural, cultural ou social. Por norma camiñamos a un ritmo normal e sen presas, porque non nos gusta ir a correr, pero o que sí nos gusta e procurar respetar os horarios e pensar en todos. Igualmente, procuramos non facer rutas de máis de 18 km. sendo a gran maioria de entre 12 e 16 km. (loxicamente a orografía do terreo e o desnivel acumulado influen moitisimo en que as poidamos facer máis cortas ou máis longas), evitando na medida do posible grandes desniveis ou dificultades técnicas de calquera tipo, salvo algún caso moi puntual que polo seu interese especial fagao imprescindible, o que se comunicaría previamente.
Debemos adaptarnos e respetar as particularidades do grupo de participantes, así como as indicacións dos persoas responsables da actividade según o caso; directivos, monitores, guías ou calquera outro colaborador na mesma.

Ao longo dos percorridos indicaráse os lugares máis axeitados para facer as paradas que sexan precisas; descansar, comer, visitas, etc. O ritmo da camiñada e normal e sen presas, sempre dentro dos horarios estimados previamente para toda a xornada, que para non verse alterados debemos respetar.

As saídas poderanse suspender en calquera momento, por motivos organizativos, climatolóxicos ou por calquera outro imprevisto, sempre co obxetivo de garantir a seguridade dos participantes, ben sexa antes de dar comenzo ou no transcurso da mesma. En caso de cancelación previa das actividades, comunicarase telefónicamente ás persoas inscritas.

Aconsellamos leer detidamente todas as recomendación e normas sobre as actividades da Asociación Cultural Bidueiro, en particular sobre as rutas de sendeirimso. Ante calquera tipo de dubida sobre este particular, agardamos que fagades sen compromiso todas as consultas que consideredes precisas, así mesmo calquera suxerencia será ben recibida buscando sempre o mellor para todos.
Ven gozar con Bidueiro, seremos os teus amigos!

SICA 2017

SICA 2017
39ª Semana Internacional de Cine de Autor
Lugo, do 18 ao 23 de septembro 2017



martes, 12 de setembro de 2017

Curso de Italiano na EOI de Vigo

Por se estades interesados en aprender ou mellorar os vosos coñecementos de italino, achegámosvos a información que nos remitiu a Escola Oficial de Idiomas de Vigo.

Nell' Asociación Cultural Bidueiro ci piace l'Italia e la sua cultura, quindi ti inviamo le informazioni allegate che ci hanno inviato il dipartimento italiano della Scuola Ufficiale di Vigo.

venres, 8 de setembro de 2017

Reconocimiento de la ONU a las Comunidades de Montes de Covelo y Froxán

Dos montes vecinales gallegos, reconocidos por la ONU como ejemplo de conservación y gestión participada


Las comunidades de montes de Froxán y Santiago do Covelo han sido incorporadas al registro internacional ICCA, en el que solo figuran cuatro áreas de Europa.

En 1928, a través del pago de 6.049 pesetas, los habitantes de Froxán (Lousame) se hicieron con la propiedad de las 100 hectáreas de monte sometidas al sistema de foros hasta ese momento. De la extensión y límites de ese monte, que a partir diera momento pasaba a ser comunal y vecinal, había registros ya desde el siglo XV. A pesar de la compra, el Estado no respetó el carácter comunal de estos terrenos, realizando en las décadas siguientes concesiones mineras o decidiendo determinadas explotaciones forestales. No fue hasta 1977 que los derechos de la Comunidad de Montes fueron reconocidos legalmente, después de que en abril de 1975, los comuneros se lo reclamaran al Gobernador Civil a través de un escrito firmado por todos. Desde entonces la Comunidad ha venido gestionando el monte, garantizando su conservación y uso sostenible, y trabajando en la recuperación de los espacios degradados por la minería o en la limitación de la extensión del eucalipto y de la acacia, sustituidas por castaños o robles. Asimismo, se potenció el conocimiento del entorno a través de un Aula de la Naturaleza por la que pasan cientos de escolares.